Język grecki

Współczesny język grecki to język Greków mieszkających w Grecji, na wyspach greckich oraz na Cyprze. Greka należy do języków indoeuropejskich, posługiwały się nią ludy zamieszkujące obszary wokół basenu Morza Śródziemnego od trzeciego tysiąclecia p.n.e. W pierwszej połowie trzeciego tysiąclecia p.n.e. starożytni Achajowie posługujący się tym językiem osiedlili się w południowej części półwyspu Bałkańskiego i otaczających go wyspach. W końcu ósmego wieku Grecy zaadoptowali i zmodyfikowali alfabet fenicki.

Starożytna Greka jest najstarszym językiem europejskim.

Początki

Język grecki jest najstarszym ze znanych języków europejskich. Oczywiście nie powrastał w tej postaci, w jakiej funkcjonuje dzisiaj, ale przeszedł kilka faz rozwoju. Dla Greków był jedynym językiem cywilizowanym. Wszystkie pozostałe rodzaje mowy stanowiły dla nich tylko prymitywny zlepek słów, dlatego od określenia bełkotu bar-bar-bar nazywano ich barbarzyńcami. Język grecki pochodzi mniej więcej z III tysiąclecia przed naszą erą, a początki wziął od języków indoeuropejskich. Następnie wyodrębniły się z niego dialekty: arkadyjski, cypryjski, eolski i joński. Mniej więcej w VIII wieku pne dołączono do znanych języków także fenicki, a po dodaniu samogłosek powstała wreszcie możliwość zapisywania.

Greka klasyczna, Koine i Demotiki

Dominacja Aten w IV stuleciu przed Chrystusem sprawiła, ze rozpowszechnił się dialekt ateński. Określany jak Klasyczna Greka został uznany za język urzędowy Grecji. W nim to właśnie zapisano najwięcej dzieł filozoficznych ze starożytności. Następnie kolonizacja wielu terenów Europy sprawiła, że klasyczny dialekt attycki nasycił się naleciałościami i powstała Greka Potoczna okreslana jako Koine. Greka Klasyczna nadal obowiązywała w samej Grecji natomiast Koine we wszystkich wschodnich koloniach cesarstwa. Obok Koine rozwinął się także dialekt Demotiki, czyli Greka Ludowa. Ta stała się podstawą do powstania dzisiejszego języka greckiego.

Neohelliniki

Różnice językowe w Grecji i posługiwanie się trzema wspomnianymi wyżej dialektami znacznie utrudniało porozumiewanie się, dlatego konieczne było ujednolicenie języka. Z czasem trzy dialekty połączyły się tworząc język nowogrecki. Po I Wojnie Światowej Neohelliniki stał się podstawowym językiem w nauczaniu podstawowym. Poza tym stosowano też oficjalnie sztucznie stworzony dialekt, który wciąż jeszcze można znaleźć na drogowskazach. W większości takich miejsc jednak ustawiane są tablice dwujęzyczne. Obecnie język nowogrecki używany jest w Grecji kontynentalnej i na wyspach greckich, a także na Cyprze.

Interpunkcja grecka

W języku greckim od okresu hellenistycznego stosuje się cztery znaki interpunkcyjne: